"Voorbereid op de toekomst?"
Dat is een vraag die ik me eigenlijk steeds vaker begin af te vragen.
De eerste keer vroeg ik me dat
al af eind jaren '70, vervolgens wederom eind jaren '80 en tussen 2001 en 2004. Nadien komen deze zogenaamde toekomst-vragen steeds vaker en regelmatiger.
De relevantie van deze vragen zijn beperkt, althans voor mij, maar ze zijn zeer relevant voor mijn neefjes en nicht, om maar een variant op de kinderen en kleinkinderen te nemen!
de politiek in ons land, zowel als elders, zou zich meer en indringender met deze vragen moeten bezig houden, dat zou dan vervolgens de keuzes voor de meer korte termijn vragen ietwat makkelijker en logischer maken.
Momenteel krijg ik bij het aanhoren van velen in de politiek en m.n. daarbuiten(!) te veel het gevoel van het "na mij de zondvloed" (Lodewijk XV van Frankrijk, 2e helft 18e eeuw)
Tijd ze voor mijzelf dan maar eens te gaan beantwoorden vanuit mijn relatieve leken positie op afstand zo nu tijdelijk in Thailand zittend, en wat ik erover gezegd en beweerd heb over de jaren heen ;-)
Doe dat via mijn weblog hier... kan ik er lekker mee geconfronteerd blijven worden zolang als wie dan ook de moeite neemt deze bijdrage tot zich te nemen. Zal me benieuwen.
Weet zeker dat ik het niet altijd bij het rechte eind zal hebben, maar volgens mij moet het wel een antwoord geven op de globale richtingen waarin we gaan kunnen met elkaar, wel of niet ons gezonde boeren verstand gebruikend ;-)
Het gevecht om de immigrant is op komst....
Eind jaren '70 hadden de meeste gemeenten nog hun eigen huisvestingsverordening en werd er in elke gemeente op eigen, lokale wijze invulling gegeven aan het opnemen en assimileren van vreemdelingen. Vreemdelingen waren in die tijd niet per se buitenlanders, neen, dat waren ook bewoners van buurgemeenten, die min of meer de zelfde benadering kregen als de Spanjaarden, Italianen, Turken, Marokkanen, Surinamers, Antillianen, etc.
Ik herinner mij bijvoorbeeld dat wij in onze gemeente Rijswijk ons meer druk maakte om de aantallen en integratie van Hagenaars in het Rijswijkse dan van niet-Nederlanders.
Toen ik dan ook als Rijswijker een blauwe maandag, want lang heeft het uiteindelijk niet geduurd, plaatsvervangend Hoofd Sociale Woningverhuur werd bij de gemeente Den Haag, was ik dan ook niet alleen stom verbaasd maar eigenlijk ook verontwaardigd en vond het ook dom (en was dus ook zo stom dat goed te laten merken, maar dat was ongetwijfeld ook jeugdige overmoed)met wat voor instructies ik werd opgezadeld aangaande het toewijzingsbeleid!
Turken moesten bij Turken, Marokkanen bij Marokkanen, Surinamers bij Surinamers enz. en de Hagenezen die toevallig in de daarvoor aangewezen straten woonden konden het schudden.Herinner mij telefoon gesprekken met mensen die verontwaardigd vroegen of ze een andere taal moesten leren omdat hun buurt niet meer Haags was maar iets anders was geworden met een taal die men niet verstond.
Als een typische randgemeente bewoner, deelde ik hun opvattingen. In Rijswijk lieten we nooit meer dan x hagenaars per periode in een straat toe, zodat er geen onrust ontstond en de overgekomen Hagenaars de tijd kregen te integreren/assimileren en aldus Rijswijker werden. Vond dat toen een logisch en verstandig beleid (en nog steeds trouwens). Het creëerde rust, de samenhang bleef bestaan, rust en de sfeer die we indertijd dachten te moeten hebben in onze gemeente.
Met de koppigheid van de jeugd, zo prefereer ik dat maar te noemen, was ik dus niet bepaald willig een straat vol te stouwen met een nationaliteit en dus ook niet geconcentreerd in bepaalde stadsdelen van Den Haag. En de oorspronkelijke, Haagse bewoners uit die straten en buurten weg te drukken (velen wilde om die reden dan ook graag naar een van de randgemeenten). Iedere nieuwkomer in de stad , zo vond ik toen, moest de kans krijgen te integreren en dat doe je niet met alleen andere landgenoten om je heen, maar doe je dus juist tussen de Hagenaars het beste. In Rijswijk pakte dat tenslotte toch ook meer dan redelijk goed uit.
U raadt het misschien al, juist dit verschil in opvatting zorgde ervoor dat mijn verblijf bij de afdeling Sociale Woningverhuur van relatief korte duur was.
Ik vond het toen een stom beleid van Den Haag, en daar waar men het nog steeds uitvoert vind ik het nu zelfs dom (want volgens mij is onze randstedelijke opvatting wel bewezen de juiste geweest te zijn).
Nu leven we inmiddels al weer in het tweede decennium van de 21e eeuw. Zo, dat klinkt een lekker stuk verder ;-)
Integratie, assimilatie van allerhande bevolkingsgroepen is een groot tot levensgroot probleem geworden. We laten er tegenwoordig mede onze stem door bepalen. We zijn collectief bang geworden van al die vreemdelingen met hun vreemde godsdiensten en gebruiken. Onze openheid en nieuwsgierigheid naar alles wat anders is en van ver kwam lijkt te zijn omgeslagen.
Een verarming van onze samenleving dreigt hierdoor... een ongewenste verarming!
Door die steeds sterker opkomende vreemdelingenfobie maken we het onszelf naar de toekomst toe ook ontzettend lastig!
Ik zou er persoonlijk heel wat voor over hebben als we die attitude van ons gewijzigd konden krijgen, al was het maar, helaas ben ik nu ook wel een weinig egoïstisch, om onze levenswijze en stijl enigszins overeind te kunnen houden!
Al sedert de jaren '80, en er zijn zat slimmeriken die het al echt eerder gezien hebben, weten we dat de babyboom generatie een kluit mensen is die onze samenleving moet zien door/weg te slikken (inclusief mijzelf, ben ik bang voor). Al jaren horen we praten over de toenemende vergrijzing, beginnen we te horen over beginnende ontvolking van dorpen in de provincies, etc. Steeds meer zullen we onze samenleving in de steden gaan concentreren vanwege de concentratie van voorzieningen en omdat dat zogenaamd goedkoper is.
Tijdens mijn vakbondstijd bij de Unie BLHP heb ik eind jaren '80 interne discussies meegemaakt over de introductie van de pre-vut, stoppen met werken op je 57,5e jaar of zelfs eerder. Als toen jonge vakbondsbestuurders, vroegen wij onze voorlieden (op leeftijd) hoe we dat verhaal gingen doortrekken naar onze eigen oude dag, want wij waren de laatste der babyboomers, toch?
Nou, indertijd wisten ze het antwoord al: Zij voorspelden ons dat wij hoogstwaarschijnlijk tot ons 68e en misschien wel 70e zouden moeten doorwerken, Het geheel zou anders onbetaalbaar worden. Steeds minder zouden voor steeds meer moeten gaan opdraaien en tja, het moet uit de lengte of uit de breedte komen dus moesten we er maar rekening mee houden dat wij dan nu wel overal moesten gaan onderhandelen over de pre-vut, maar dat we zelf t.z.t. pas rond ons 68e konden verwachten te stoppen met werken. Ze vertelden er ook vrolijk bij dat deze opvatting ook bij de andere vakbonden gedragen werd, maar dat het simpelweg (nog) onverkoopbaar was naar onze diverse achterbannen! De geesten waren er, zogezegd, nog niet rijp voor!
De logica, kijkend naar de bevolkingsstatistieken en immigratiecijfers uit die tijd, onderstreepten dat! Er was geen ontkomen aan, toen, met de cijfers van toen!
Wij hebben collectief in de tussenliggende tijd niets gedaan om dat bijgestuurd te krijgen, integendeel, we zijn zelfs vreemdelingenfoob geworden!
Met deze kennis, zal men begrijpen dat ik de afgelopen jaren met enige verbazing en ergenis heb geluisterd en gekeken naar al die vakbonden die niets wilden weten van het verhogen van de pensioenleeftijd, inclusief mijn eigen oude vakcentrale MHP.
Ondanks onze angst en afkeer, zo lijkt het tegenwoordig tenminste wel, zullen we op het gebied van immigratie snel moeten bijdraaien willen we de boot van de toekomst niet op een grandioze manier gaan missen!
Toen Bolkenstijn begin jaren '90 de discussie aanzwengelde over ons nationale integratie beleid, heb ik dat toen niet zo ervaren als het tegen immigratie zijn, het weren van immigranten, maar juist hoe je er mee omgaat en dat we collectief toch verdomd goed verkeerd bezig waren.
We kennen inmiddels alle opschudding die zijn stellingnames veroorzaakten, en de reacties erop van de partijen en de veranderingen in de opstellingen van die zelfde partijen in het daaropvolgende decennium. Bolkenstijn had dus gewoon gelijk gekregen!
De te trage reacties, een typisch geval van "te weinig en te laat", op zijn waarschuwingen voor ons falend integratiebeleid, grotendeels geworteld in de O zo foutieve opvattingen van de jaren '70 (zie hierboven mijn eigen ervaringen daarmee) werden de vruchtbare voedingsbodem voor de vloedgolf an ontevredenheid met de politiek sedert deze 'nieuwe' 21e eeuw, met als hoofdattractie, of koppijn bezorgende bewegingen als de LPF en de PVV. De gevestigde politieke partijen hebben het er echter simpel weg zelf naar gemaakt, uitzonderingen daargelaten.
Er speelt natuurlijk nog wel wat meer bij die ontevredenheid onder onze kiezers, maar dit is bepaald geen onbelangrijke, ook niet naar onze verdere toekomst gezien!
Denkt je niet dat die verontruste, verontwaardigde Haagse bewoners (maar je kan voor die hagenaars, ook andere stedelingen noemen hoor) na verloop van tijd niet simpel weg de balen gekregen hebben van hun politieke vertegenwoordigers die doof gebleken waren voor hun ontevredenheid met hun aanpak. Ze waren in beginsel, en zijn dat naar mijn overtuiging nog steeds niet (afkloppen inmiddels of ik er inmiddels al niet naast zit) helemaal niet vreemdelingenfoob, maar hun door de strot douwen willen ze dus duidelijk ook niet, en terecht!Was zo onnodig!
Maar goed, dit verlost ons echter niet van onze toekomst!
Onze nabije toekomst zal, zo is mijn stellige overtuiging, gekenmerkt gaan worden door een concurrentieslag op de internationale arbeidsmarkt voor arbeidskrachten in ons deel van de westerse wereld. Niet alleen voor de zogenaamd hoog geschoolden, neen, ook voor de lager, of misschien wel met name, laaggeschoolden (als we tenminste ons onderwijs weer op de juiste rails en onder de goede stoom gerevitaliseerd weten te krijgen).
Deze slag om de immigranten kan nog wel eens bizarre vormen gaan aannemen, en willen we niet ergens onderaan komen te bungelen op de immigrantenmarkt, dan zullen we zo langzamerhand moeten beginnen niet alleen te onderkennen dat we toch echt nieuwkomers nodig hebben, maar dat we er ook een aantrekkelijk klimaat voor moeten organiseren.
En met de reputatie die we ons nu zeer snel aan het opbouwen zijn als erg onvriendelijk, licht daar dus nog een hele wereld te winnen, eentje die we moeten zien te winnen, geen keus zo ben ik bang voor!
Nou, kom in deze tijd maar eens om zo'n boodschap!
Besluiten we echter collectief voorlopig gewoon ons kop in het zand gestoken te houden, dan kan ons een aantal onaangename verrassingen te wachten staan:
Een ongewenst grotere stagnatie resp.. afname van ons bevolkingsomvang! Met alle gevolgen van dien voor onze capaciteit voor het handhaven van ons voorzieningenniveau, in de eerste plaats in de provincies maar later ook in onze zgn Randstad, onze sociale welvaartsstaat, pensionering, gezondheidszorg, etc.!
Die zullen toch al deels op de schop moeten, of we het nu leuk vinden of niet, maar als we op het vlak van immigratie en buitenlanders vriendelijkheid niets doen, is de kans groot dat het dan nog een paar tandjes erger kan gaan uitpakken.
En als ik aan dat scenario denk, dan denk ik dus en passant toch ook even aan mijn neefjes en nichtje, en hun kinderen: wat zal die te wachten staan? Bedankt Pa, Ma, Oom, om jullie struisvogel gedrag, hadden jullie niet effe meer je best kunnen doen, je wist toch dat dit ging gebeuren, zo stom waren/zijn jullie toch niet...? Een voorbereid, ergo gewaarschuwd mens telt tenslotte voor twee!
Waarom dan niets gedaan???
Hoe langer en beter je je voorbereid hoe goedkoper het ook wordt. De staatsschuld zo ver mogelijk terugdringen is een gigantische manier om ruimte vrij te maken om dat soort problemen te kunnen tekkelen... moet je het natuurlijk niet juist laten oplopen en denken, zal wel loslopen!
Mijn eigen club(je), de VVD, hamert daar wel steeds op, maar ze zetten het bijbehorende 'verkoop'verhaal, om het zo maar even plat te noemen, er niet goed onder neer, nog steeds niet, helaas!
Als je niet een begrijpelijk goed onderbouwd en serieus verhaal er onder zet, kan je dan verwachten dat men dat wel breed gaat volgen?
Of is het toch meer, of ook, de mentaliteit van die Franse koning Lodewijk XV, die zei "na mij de zondvloed" toen men hem probeerde te wijzen op de steeds dramatischer wordende financiële huishouding van zijn land mede als gevolg van zijn nietsdoen!? (en hoe dat afgelopen is, weten we inmiddels: die bloederige Franse revolutie!
Als natie hebben we de Delta Werken tegen gigantische kosten op touw gezet om een overstromingsrisico die zich eens in de zoveel tig eeuwen voordoet, nog kleiner qua risico te maken. Chapeau, een magistrale prestatie...
Waarom niet iets dergelijks voor het algemeen welzijn van ons land voor een heel wat nabijer en zekerder toekomst?
Enne, uhum, we zijn niet de enige die door die babyboom fuik heen moeten, met alle ellende van dien, we zitten zowat met de gehele westerse wereld in dat schuitje, weliswaar gevolgd door een groot deel van de rest van de wereld, maar daar zullen we niets voor kunnen kopen, ben ik bang voor, dat zal het eerder nog lastiger maken!
We zullen slim moeten zijn, wel haast briljant... Nou, een mooiere uitdaging bestaat er niet, zo lijkt mij.... En verliezen doe je er nooit mee. Tenminste beslist niet zo veel als je niets zou doen!
Hulp van de technische kant hoeven we tenslotte, zo verwacht ik althans, nog niet te verwachten. M.a.w. onze technische ontwikkeling gaat wel rap, maar levensverlenging gecombineerd met betrouwbare goed ontwikkelde robots gecombineerd met onze energievoorziening, zie ik niet op tijd gerealiseerd worden om die klap op te vangen, dat zal ongetwijfeld een rondje langer gaan duren. Jammer genoeg zal de kans voor mij klein zijn dat nog mee te maken, maar wie weet heb ik daar straks wel wat geluk bij.
Die hele bevolkingsontwikkeling, of duur gezegd, demografische ontwikkeling, gaat natuurlijk met nog veel meer maatschappelijke veranderingen gepaard, en velen daarvan zijn meer dan de moeite waard bij stil te staan en ook op voor te bereiden ... maar aangezien onze economie gebaseerd is op groei, ook van de ondersteunende beschikbare bevolking, heb ik me voor nu alleen met dit aspect een weinig, en misschien wel te summier, proberen bezig te houden.
En zo kunnen we nog wel even doorgaan.
Het moge duidelijk zijn dat ik voorzie, ergo dat dus voorsta, dat we rap naar een gans ander beleid toe gaan werken, maar wel open gecommuniceerd met onze kiezers want draagvlak is essentieel.
Terecht is men beu in het ooitje genomen te worden resp., niet serieus of voor vol te worden aangezien. Je hebt tenslotte voor dit verhaal eigenlijk alleen maar een gezond boeren verstand nodig, als ik het zo mag noemen, en volgens mij zijn we in ons land rijkelijk met dat soort verstand gezegend ;-)
Zij die dit speciale Delta plan zouden moeten gaan ontwerpen en plannen... en middels een Parlementaire Enquête zou het mooi boven alle partijen en partij ideologieën uit kunne stijgen (het is er belangrijk genoeg voor!), zullen,lijkt mij, in ieder geval de volgende zaken moeten analyseren en beleid op ontwikkelen (in willekeurige volgorde):
- Bevolkingspolitiek, inclusief immigratie-beleid!
- Economische ontwikkeling, onze sterktes en zwaktes afgezet tegen bevolkingsontwikkeling (verschillende scenario's);
- Ruimtelijke ordening, inclusief infrastructuur, ontwikkeling en natuur-/groenbeheer;
- Gezondheidszorg, onze sociale welvaartsstaat: wat kan, wat moet;
- (last but not least!) Onderwijs!
Hierbij zullen we collectief het lef moeten opbrengen om , zoals dat zo mooi in het Engels gezegd kan worden: "out of the box" te denken!
Als bange hazen in de koplampen blijven staren van die vrachtwagen die onherroepelijk op ons afkomt, heeft geen enkele zin/nut dan alleen ons relatieve onder-/neergang!
Het niet benoemen, het hele verhaal niet als een geheel schetsend, de onderliggende problemen/uitdagingen van het huidige beleid/koers versus de toekomst, is zo ontzettend onverstandig. Het onderschat ook onze kiezers.
Gut, en dan volgt er ook nog een betoog(je) van mij over "bouwen of slopen", grotendeels gebaseerd op de zelfde problematiek als zojuist geschetst, gevolgd door een derde betoog(je) over de rekening... uhum, die zal ongetwijfeld het summierst zijn, want daarvoor zit ik er tegenwoordig qua financiële kennis over ons nationale huishoudboekje minder goed in.
Bouwen en/of slopen?
Wie gaat de rekening betalen?
